O książce: rok / Zrobiła ten krok, umierając ze strachu, takiego strachu, że chciała pisać wielką literą. Może dlatego potknąłem się dwa razy, ale za trzecim nadal rozumiałem: tutaj. Nie dałoby się tego zrozumieć: przed nimi leżała ta sama wioska, w której znaleźli ich strażnicy. To, co z niego zostało: piece, rury, żelazne drzwi kuźni. Powiedzieć, że Lenie zamarło serce, byłoby niedopowiedzeniem..